POLITICI nomen

POLITICI nomen

in Gallia, primum in odium tractum, circa A. C. 1568. quô quinam fuerint insigniti, patet ex Epistola Ludovici Principis Condaei ad Regem, e quâ, (ubi Princeps in Carolum Cardinal. Lotharingum omnem turbarum causam reicit) inter alia ista habet Thuanus: Lotharingi ————— ex vetere Regum Francorum stirpe ortos se iactitantes, etiam ius in Andegavensi et Provinciae Comitatu vendicant, eôque nomine cum nihil non audeant, si qui sunt, qui ipsorum conatibus ambitiosis sese opponant, eos calumniis impetunt et novô nec usitatô nomine Politicos vocant et sectariis perniciosiores ac periculosiores esse aiunt, eoque cunctos, qui Maiorum religionem amplectuntur, sed a turbis et factionibus et proinde a Lotharingorum partibus alieni sunt, hoc est, inter proceres Carolum Cardin. Borbonium, Michaelem Hospitalium Cancellarium, Momoransios Equitum Tribunos, involvunt. Tunc primum Politici nomen in odium tractum, in monumentis rerum nostrarum video, in quod postea Contionatores, grassante licentiâ, supra modum debacchati sunt, Optimates pacis, quâreligio et securitas publica continentur, studiosos eô notantes. Postea, A. C. videl. 1574. Politicorum et Malecontentorum nomina sibi sumpserunt ii, qui

Alenconii partibus, et factioni erant addicti: erat is Frater minimus natu Caroli IX. Franciscus nomine. Qui post discessum novi Poloniae Regis Henrici, fratris sui, occasione hâc iniuriae vindicandae et ambitioni exsatiandae, vel cum Regni exitio, usurus, cum Ludovico Nassovio primum consilia communicavit: inde Protestantium patrocinium suscepit. Accessêre frequenter Montmorantiorum adhortationes, qui cum se scirent, a Regi na apud Regem in odium adduci, periculô suô territi, Alenconium in periculi partem adducere conabantur. hi de quietis publicae perturbationibus, Edictorum regiorum violatione et prava Reip. administratione vulgo ac palam querebantur, eamque convocatis Regni Comitiis corrigi et emendari petebant, Politicorum et Malecontentorum nomine factioni impositô, cuius praecipui incentores erant Guilielmus Montmorantius, Thoraeus et Henricus Turrius Turraniae Vice-Comes: quô autem successu, exponit idem Thuanus accurate, Historiar. l. 57. Vide quoque eum, l. seq. ad A. C. 1575. ubi de Foedere inter Catholicos, qui vulgo Malecontenti atque aliô nomine Politici dicebantur, et Protestantes, Damvillae auspiciis, titulô Unionis, into, in conventu Nemausum indicto, agit: quô novae Reip. omnibus suis numeris absolutae atque a reliquo Regni corpore omnino separatae forma, quantum ad Religionem, iurisdictionem civilem, publicos Magistratus, militiae disciplinam, commer cii libertatem, vectigalium impositionem, reique pecuniariae dispensationem, constituta est. Subscripsêre Damvilla Catholicorum et Paulinus Vicecomes ac Lomanius Terrida, Protestan tium nomine, sed minime votis successus respondit, uti ibidem videre est. Sed et Politici et Malecontenti, horum sine dubio imitatione, dici amaverunt, in Belgio, qui nuper Regi reconciliati Ordinum partes deseruêre: cuiusmodi hominum magna vis, in Flandria et Atrebatibus, coniunctis cum Prorege Farnefio viribus, Curtracum ceperunt A. C. 1580. De quibus vide eundem, l. 71. At Politici, qui alias Arnaldistae, sic dicti ab Arnaldo Brixiano, Haeretici fuêre quibusdam, quorum, ait du Fresne, haeresis sub Innocentio III. Pontif. vulgari coepta, damnata vero ab eodem Pontifice in Concilio Lateranensi, ab obitu Caelestini Pontificis

invalescere rursum coepit. Sed alii mitius de hoc Arnoldo Clericis ingrata suô tempore canente, sentiunt. Vide suô locô.